ZİHNİN PENCERESİ

Hani karýnca yürürken bedende bir kaþýntý.
O uzvun dokunuþa bir tepkisi olur ya.
Üþüþünce düþünceler film gibi hayatý.
Zihnin penceresinde kare kare açar ya.

Hani mazlumun ahým içimde der gibi duruþu.
Bir göz ucu nazarda yüreðini yakar ya.
Çaresizce izlerken hayata her dokunuþu.
Yürek burulur, nefes kesik kesik çýkar ya.

Saða mý, yoksa sola mý dönsem diye þaþýrýr.
Hiç tanýþmamýþ gibi gözler uyku denen illetle.
Bul bu anlamsýzlýða bir anlam diye haykýrýr.
Mazlumun sessizliðini her kahreden izleyiþte.

Ýlahi adalet tam canlanýrken zihninde.
Uzaktan bir ezan sesi, biri daha, biri daha.
Yumaða dönen hayatý uðraþýrken çözmeye.
Yeni bir yumak için ulaþýrsýn sabaha.
15.11.2010/Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: