ÖLÜMÜN TEHİRİ
Bir anlasan içine düþtüðün hallerin ne olduðunu.
Mutlu olmak istiyorum lafzýna, bir anlam vereceksin.
Kim bilir? belki o zaman anlayacaksýn asýl mutluluðu.
Kurtulamayacak, sazdaki telden daha çok inleyeceksin.
Sanma ki bedeli sen deðil, yavrular ödeyecek.
Düzelecek her þey bir zaman sonra, oturacak rayýna.
Bir hasret yükselecek içinden, gýrtlaðýna gelecek.
Anne diyen sese hasret, taþ basacaksýn baðrýna.
Bildin mi? Hayýr asla bilmedin Rabbimin adaletini.
Heba ettin kendini ve hayatýný tek dünya var sanarak.
Belki hala görmüyorsun boynuna dolanan veballeri.
Af dileyeceksin öksüzlerden ve Rabbimden yalvararak.
Kabul olmayacak, çünkü her kötülüðün var karþýlýðý.
Öksüzler soracak, evlat sevgisini hiç sayan mutluluðu.
O zaman anlayacaksýn, kullanamadýðýný tek þansýný.
Saklanmak için arayacaksýn, bir kaplumbaða kabuðu.
Çekilmez çilelere duçar olduðunu bilmeyen var mý?
Bir sen bilmiyorsun, hala mutlu olmayý bekleyerek.
Yerinde olsa akrep bile intihar eder, zehir olur kaný.
Elbet çektirecek sana Azrail, ölümü tehir ederek.
14.5.2010/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet Cemal Ocak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.