BATAKLIK

Methiye sýralamamý bekliyorsanýz benden,
Ben çoktan unuttum dertten, kederden.
Demeyeceðim, þikâyetçi deðilim artýk kaderden,
Ben silip attým hepsini, þimdi defterden.

Methiye yok, þikâyette yok bundan sonra.
Býraktým kendimi hayatýn akýþýna.
Deðiþmiyor nasýlsa, insan hep çýrpýnsa da,
Tren saygý duymasa raya, gider mi rayda?

Geri alýyorum, ne kadar sitemim varsa þimdiye kadar.
Aman ne çok yaðmur dedim, yaðdý dolular.
Dedim bu nasýl çamur? Yürünmüyor, batýyor ayaklar,
Baktým sarmýþ etrafýmý, kos koca bataklýklar.

Kýpýrdamýyorum artýk, böylece bekleyeceðim,
Baþým dýþarýda nasýlsa, nefes alýp vereceðim.
Yutmasýna beni, asla müsaade etmeyeceðim,
Lakin biliyorum, ömrümü bataklýkta bitireceðim.

3.11.1991/Þanlýurfa

Sosyal Medyada Paylaşın: