Vefasız Bir Sessizlik

Yalnýzlýðýn habercisi,
Yitik hayatlarýn akýl sancýsý,
Karanlýðýn son çaðrýsý gibi
Bir sessizlik uðulduyor içimde!..

Kalpten beyne uzanan gizli bir el gibi,
Bulutu emziren ay,
Topraðý doyuran su gibi,
Ruhumu ýsýtan,
Beni aþka boðan yar gibi
Bir sessizlik uðulduyor içimde!..

Sessiz harfleri okutan sesli harf gibi,
Hayatýn omzuna yaslanmýþ ihtiyar delikanlý gibi,
Aþkýn öksüz yanýnda aðlayan çalýntý heves gibi
Bir sessizlik uðulduyor içimde...
Bir sessizlik!..

Yaðmurun rüzgarý öpmesi,
Yýldýzlarýn göðü mekan tutmasý,
Unutulan yürekte þimþek çakmasý gibi
Bir sessizlik uðulduyor içimde!..

Iþýða temkinle bakan kara gözlü gece gibi,
Camý delip perdeyi okþayan güneþ gibi,
Kimsesizlerin elinden tutan bahar gibi,
Bir sessizlik uðulduyor içimde!..
Vefasýz bir sessizlik!..

Uðuldadý uðuldadý
Ve sonunda;
Gölgesiz dolaþan yarý canlý bir sevgi gibi
Kendi sesinde kayboldu!..
Dünya suskun þimdi...

Rukiye Çelik
26 Kasým 2010
Sosyal Medyada Paylaşın: