MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

bo
Sen Bize Sevapken Biz Sana Günahkâr Olamayız Ata'm
bonheur

Sen Bize Sevapken Biz Sana Günahkâr Olamayız Ata'm



Sana öldü diyorlar Ata’m. Sen ölür müsün, koca bir tarihsin
Sen ölürsen, milyonlar ölür kalplerinde seni taþýyan
Ölmedin ki sen, 1881’de doðdun ufkumuza bir güneþ gibi
Aydýnlattýn dünyamýzý o mavi bakýþlarýnla...

Sen Türkiye Cumhuriyeti, Sen devrimlerin adýsýn
Devrimler ölür mü, güneþin yerine gölge konur mu Ata’m?
Sen ay-yýldýzlý, kýrmýzý-beyaz bayraðýmýzsýn
Bayrak ebediyete kadar dalgalanmaz mý?
Sen de yüreðimizin gönderindesin ve sonsuzsun Ata’m...

Seninle doðduk, seninle öðrendik okumayý-yazmayý
Özgürce konuþmayý, seçmeyi, seçilmeyi, insan haklarýný
Kadýn-erkek eþitliðini, hak-hukuk ve adaletin ne demek olduðunu
Seninle öðrendik 19 Mayýslarý, 30 Aðustoslarý
23 Nisanlarý, 29 Ekimleri, savaþlarý, barýþlarý ve daha neleri...

Sana öldü diyorlar Ata’m. Sen öldüysen eðer, kalbimiz neden hâlâ sen atýyor
Damarlarýmýzda dolaþan kan neden hâlâ sen akýyor
Ölüm yakýþýr mý sana bu kadar büyükken, bu kadar seviliyorken
Ve milyonlar sana koþuyorken Ata’m, yakýþýr mý ölüm sana?

Tamam! Sen bize, biz sana dokunamýyoruz ama
Devrimlerin öyle mýhlanmýþ aklýmýza, kalbimizde her an büyüyor sevdan
Sesimiz titriyor, gözümüz yaþ döküyor her 10 Kasým geldiðinde, doðru
Yalnýz 10 Kasýmlarda mý? 29 harfle kurulan her cümlede yanýyor içimiz Ata’m...

Sen ölmedin ki, Sen ölseydin eðer dilimiz lâl, gözümüz kör
Kulaðýmýz saðýr olurdu, geri geri giderdi adýmlarýmýz
Ve biz maviyi tanýyamazdýk gözlerini görmeden
Gökyüzüne baksak da yalan olurdu mavi sen olmadan...

Ne kadar övünsek az, ne kadar aðlasak eksik
Nereye baksak, hangi sayfayý çevirsek sen
Heykellerin yýkýlsa da, resimlerin inse de, seni anlatan kitaplar azalsa da
Asaletin, yüceliðin, o akýl almaz dehan unutulmaz Ata’m
Sen bizim önderimiz, bayraðýmýz, cumhuriyetimiz, þanýmýz, þerefimiz
Seni unutur, unutturur muyuz Ata’m...

Bilinmez her sorunun cevabý sensin, yücesin
Býraktýðýn mirasta gizli yenilmez gücün
Karanlýðýn bir yok oluþ, aydýnlýðýn bir medeniyet ýþýðý olduðunu
Sen öðrettin, sen verdin güneþi ellerimize Ata’m
Ama ellerimiz hiç yanmadý ki, kalbimiz senle hiç yaralanmadý ki
Sen hiç ölmedin, ölmeyeceksin, senin adýn sonsuzluk
Senin adýn Cumhuriyet, senin adýn gökyüzü, senin adýn okyanus
Senin adýn derya-deniz, Sen rahat uyu, þâd olsun ruhun Ata’m
Sen bize sevapken, biz sana günahkar olamayýz
Bunu böyle bilesin Ata’m...

10 Kasým 2017
Rukiye Çelik/Ankara


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.