Karanlıkta Bilmeceler...

Saatler her gece ayný notaya mý vurur böyle,
Bam telime dokundu saatler,
Yelkovaný akrebe boðdurdu zaman.
Ruhumun ýstýrabýný törpüledi hazanýn son yapraklarý.
Gözlerim bir ayrýlýðýn hüznünde takýlý kaldý.
El sallayýþlarýn öksüz,gülüþün yetim,
Ýçimde çýrpýnan her heyecan cansýz kaldý.

Sevda dediðim her þey yalan,
Yalan dediðim her þey gerçekmiþ.
O kara gün dediðim,
Meðer aþkýnla iç çekmekmiþ.

Yokluðunda 3 gün dayandý ruhum,
Bedenimde kalbimi susturdu.
Zihnimi zehirledi hayalin,
Acýsýndan kan kusturdu.

Özlemek böyle bir þey,ölmek gibi birazda,
Özlemek çýrýlçýplak,kalmak gibi ayazda.

Ya yokluðun,o nasýl bir þeydir bilir misin,
Bilir misin her an nasýl beklenir iþtiyakla ölüm,
Ölüm ki bir zaman tüm dertlere devadýr,
Ölüm ki benim için,kurtuluþ ki revadýr.

Solgun gözlerimde harelenen hayaldin,
Kýyamete 5 vardý,bir nurla çýka geldin.
Bir geliþ ki dalgalanýyordu pelerinler gibi nur,
Bir geliþ ki o geliþle tekrar dönsen ne olur.

Hayaller sokaðýnda duyulmayan ayak sesleri,
Gölgeler karanlýkta bir tek seni arardý,
Karanlýkta bilmeceler,ruhu ufku sarardý.

Yoksun,dinmeyen bir özlem býraktýn tende.
Sen de bir hayale karýþtýn,
Kuru bir inatla ben de...

Diþlerin,gülüþlerin yine zihnimde hala,
Yine ismini sayýklamaktayým,
Ruhu iadeye 5 kala...
Sosyal Medyada Paylaşın: