artýk yüzümü saklýyorum insanlardan o kadar çirkin o kadar kinliyim ki kendime.
öfkemi meze yapýyorum çilingir soframda býktým iki kapý arasýnda beklemekten açýlsýn birinden biri ya cennete uçayým bir serçe misali ya da atlayayým cehennemin lavlarýna.
benim sýrtým çok yamalý; ok yaralarý iyileþmedi daha asla sevmem artýk kamasý kanlý birini.
yýktým eski þehirleri nehirleri de denizleri de kuruttum içimde. gökten bulutlarý kovdum unuttum yýldýzlarý, bir dilek tuttum kendim için biri aðlarsa benim için o gün öleyim diye.
ben taþlarla örmedim ki yürek yapýmý, çok mu büyük kaleyim sýrat köprüsü mü kurdum surlar mý var sýnýrýmda annem gittikten sonra kimse açmadý kapýmý!
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖmerNazmi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.