gözlerimi kapatýnca farkettim
her rüzgar lavanta kokmazmýþ anne
ve her rüzgar aðlatýrmýþ bulutlarý
nöbetteyim
firarým verilmedi daha
son þansýmý sýnayacaðým
inceldiði yerden kopacaksýn bir gün
daðýldýðýnda kehribar tespih gibi
tek tek
ve de
yeniden
seni ben toplayacaðým
seni çözmek için
dersime çalýþtým
yeni bir diyar olmalý
bulacaðým
yeni bir dil olmalý
öðreneceðim
yine de
her þeye raðmen
tutunmazsan ellerime
son kez bakarak dudaklarýnýn kývrýmlarýna
fallarýmda kal beyaz papatyam
ve
oracýkta
papatya bahçelerinde
ellerinle ört üstümü
derin uykuda kalacaðým
ne gökyüzüne bakabilirim doyasýya
ne de tornistan eden vapurlarýn aðzýndaki köpüklere
artýk sonbaharý biriktiririm ceplerime
antalya-24.07.07
sýtký özkaya