Y A S E M İ N
Mutluluk elimizde, þâhidi, mürûr zaman;
Yine ayný minvâlde, kanýyorum Yasemin!
Aþk mantýk dilemmasý, biliyorsun ne yaman!
Kuruntu zikzaðýyla, bi kararsýz, bi emin
Ki, hâlâ ârâfýnda, dönüyorum Yasemin.
Yýllarca sessizliðe demirlendi yüreðim!
Kederlerle yol bulup döküldü siðim siðim!
Derme çatma hüzünden, yeter artýk çektiðim
Nehri sana akmalý; dem deverânýdemin
Kadere râm hâlimi, kýnýyorum Yasemin.
Þehrim sýrra tapulu; muammâ gani gani.
Issýz bâkir tenhalar sensizliðe senfoni.
Islýðýmdan dökülür, dilemem o ki yani;
Çöz efsunkâr güfteni; ezgim ezgine zemin
Meçhûlün notasýndan, iniyorum Yasemin!
Bir noktaya saplanma, yiter ömrün anasý!
Bir anlam arýyorsan ân’dýr vaktin mânâsý
Günü yaþa, yaþa ki; düþsün ömre senâsý
Piþmanlýk düne mahsus, yarýn, yaþama yemin!
Ýrâdemi nefsimle, sýnýyorum Yasemin.
Geldim dünden bugüne hâtýralar kâr zarar
Yâdda gönül uðrusu, deli gözler yadigâr
Kalemimle deþtikçe niyetlerim aþikâr
Hayâlin sevdâgâhým hayâlhânem yed’emin
Îlâmý-aþk, aþk olsun. Âmin, âmin ve âmin
Ümitle ümitlere, banýyorum Yasemin!
Ümitle hece hece, kanýyorum Yasemin!
11.09.2009 16:12
16.09.2009 17:00
Salih ERDEM /AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.