Gecenin yoksulluðuna gözlerim deðmiþ gibi,
Kepengi inmiþ ruhumun,
Yalnýzlarý hissediyorum yanlýz...
Þairin adabýdýr kendine,
Kalemi anlasa kafi..
Yüzün aksa gözlerime,
Tuzlu tatla yazsam da kafi..
Ýstemem gülmeyi pek,
Hüzün selidir ellerim.
Düþümde gülsen kafi..
Göçer olsan da baþka tenle,
En varmazlara,baþkasýna sözlerinde,
Son harfinde ben olsam da kafi...
Yüzün kýrýþýrda,ellerinde yeþil damarlar.
Beline desdek bastonunla ufka dalarken,
Aklýnda bir parça ben olsam bana kafi..
SENG
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.