Hayat bir býçak sýrtý yanarken gök ekinler
Tonlarca aðýrlýkta çelikten silindirler
Buruþukluk býrakmaz, ütüler gökyüzünü
Kirpi kulaklý toprak yaðmur sesini dinler
Söylerse yürek söyler sözlerin en düzünü.
Umudun memesine bir dokunsun dudaðýn
Sular kabarcýklýdýr, ateþi çýkar daðýn
Þimþek parýltýlarý ufuklarda kol gezer
Bu nasýl bir sevda ki kurur dilin damaðýn
Her kuþ senin resmini kendi gönlüne çizer.
Kime sorsam diyor ki, yitiðini kendin bul
Düþsüz-duvarsýz kaldým, öteler uðul uðul
Bilmem nasýl kapanýr aradaki uçurum
Gözlerimde gezinir yol þaþmýþ bir karadul
Tütsüle topraðýmý benim ince yaðmurum
Çadýrýmýn üstüne týpýr týpýr düþtükçe
Yer-gök çiçeðe durur çocuklar gülüþtükçe
Yalnýzlýðý unutur, içimde çoðalýrým
En acýlý aþklar da bal olur bölüþtükçe
Azýðým aþk olmasa kör yollarda kalýrým
Emi-alba parfümü egzotik bir rüyâdýr
Birleþimi lavanta, menekþe ve fulyadýr
Gökkuþaðýyla yansýr güzelim saçlarýna
Biraz sýr,biraz cezbe,biraz malihulyâdýr
Asýlýr damla damla ince dal uçlarýna
Gece ay ýþýðýnda gölge aslýný aþar
Duman daðýlýp gider,dað yine daðca yaþar
Kutsarým topraðýmýn kumunu çakýlýný
Bir nehir yataðýndan nasýl fýrlayýp taþar
Bu þiirle öðrendim nasýlýn nasýlýný
Çalgýmýn adý güzdür,dinlettiðim resital
Meyve aðýr basmazsa hiç eðik durur mu dal
Vurgun yemiþ gibiyim göç yolu üzerinde
Med ve cezir uyumlu sulara saldým sandal
Söz kýtlýðý olur mu piþmiþ bir söz erinde?
Kesin tahammülüm yok bahaneye ve cenge
Ne zaman bir ah çeksem o an bozulur denge
Lâl olur aðzým/dilim hepten kurak düþerim
Kapýlýrým evreni ýrgalayan ahenge
Canânýn kapýsýnda cana ýrak düþerim
Ne zaman gökyüzünü okusa bir müneccim
Ne memurluk isterim ne de o biçim tecim
Kendimi bir denizin abisinde bulurum
Güzel bir sese karþý çýra gibidir içim
Umudum,bereketim,nerdesin ey yaðmurum?
Kapým-pencerem açýk, kucaðým seni bekler
Dilimi ve gönlümü senin adýn bezekler
Saklandýðýn bulutun arkasýndan çýk da gel
Kýþa hazýrlanmakta bütün börtü-böcekler
Engel koyan utansýn, her engeli yýk da gel
Yazdan güze geçiþin hüznüdür duyduklarým
Seni hayal ederim, adak oruç tutarým
Gönül kabullenmiyor köþesiz sýðlýklarý
Sensiz her yer karanlýk, sensiz her þeyler yarým
Gittikçe sýklaþýyor kuþlarýn çýðlýklarý
Ey sevgili, þiirin solmayan gül demeti,
Bir can sana âþýksa dillendirmez nikbeti
Kaptýrýr perçemini en deliþmen akýþa
Þimdi seninle seni çaðýrmamýn hikmeti
Nakkaþýný bulanlar takýlýr mý nakýþa?
Bir nehir yataðýndan taþýnca böyle taþar
Cins atlar yarýþlarda koþunca böyle koþar
Yeryüzü ve gökyüzü, hepsi benim özümde
Hiç özünden aðlar mý ýsmarlanmýþ nevhager?
Saf aþkla yaþarým ki, katký yoktur közümde
Haset yüreksizlerin kapalý kafesidir
Göklerin gürlemesi bir muþtunun sesidir
Gözlerini oyarým kim eðri baksa sana
Sözüm bir ayet deðil salt þair nefesidir
Ateþ olan sözleri yine söylettin bana
Bahattin Karakoç Salý, Ocak 6, 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.