S E V M E S E Y D İ M

Sen terk ettin, yetim oldum.
Çek git dedin, itin oldum.
Sevmez dedin, suçlu buldun.
Artýk boðazýma kadar doldum.

Sevmeseydim;
Ellerinden tutar mýydým?
Ýçime akar mýydýn?
Gözlerine bakar mýydým?
Yanaðýndan öper miydim?

Sevgi dedin, güller derdim.
Sabýr dedin, sona geldim.
Para dedin, hay hay dedim.
Ömrümü yoluna serdim.

Sevmeseydim;
Ýlah gibi tapar mýydým?
Þu baðrýmý yakar mýydýn?
Varý yoða katar mýydým?
Dilenip de bakar mýydým?.

Sevmez dedin, deli oldum.
Sevdandan sararýp soldum,
Emrine amade oldum.
Bitmez yalanýna doydum

Sevmeseydim;
Rüzgarýna kapýlmazdým.
Tankla topla yýkýlmazdým.
Yorgun düþüp geçilmezdim.
Aþýk diye seçilmezdim.


Antalya- 21 / 09 / 2003
Sýtký ÖZKAYA

Sosyal Medyada Paylaşın:

gamar Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Zigana’dan kuşlar inmekte Dersim’e gelesandra aganta ekmek çarpsın be anne Düşerim dolunay keser yüzümü Bulut Çektim Gözlerime ölüm öp beni dudağımdan geri çekiliyor göçmen kuşlar Özge/Can umut ağrısı