Soralým...
Kýrkikindiler, yedi tepeli þehre kýrkikindiler
Nelere tanýkdýrlar
Bir nisan sonrasý yaz baþý arlýðýnda ne haber dediðinde
Golden Horn üstünde biraz kýzýl biraz mavi
Utangaç bir genç kýz gibi semada mehtap
Koroya eþlik edecekti
Her hal keyfinde
Tebessüm kapýda
Hoþgörü pencerede
Ýnanç baþköþede
Dostluk güvenin kollarýnda tango yaparken þükran, nezaketle tempo tutar
Bir nurlu neþe kaplardý þeffaf perdeli evi
Huzurun yüzlerce abidesini vücuda getirmiþtir
Erinç içinde ben o evi çok sevmiþtim
Cetlerimiz halicin manevi varlýðýnýn resmini tablolara çizmiþ
Ýstediði her dili kullanabildiði çok telli bir müzik aleti gibiydi uyak sesleri
Geçmiþ geçmiþ, gelecek gelmemiþ
Yüzünü hayalime nakþetmek için kalbimin bütün kuvvetiyle bakýyordum
Ben bu kýzý çocukluðundan bilirim
Kuþaktan kuþaða birinden diðerine tevarüs etmiþ
Tebessümlü bir yüz bir çocuðun sevinci vardý içinde
Altýn Boynuz da ki evde serin bir günün cennetti andýran bir akþamýydý
Aðzýndan çýkan sesi bir sýrça gibi aklýmda kalan
O kahkahalý geceler olmadý bir daha
Sorma dedi, sende biliyorsun aslýný
Bîaman bir düþman idi
Teessürden boðulan bir hýçkýrýk baþladý
Lütfen dedim
Ýç çekti
Nutku tutulunca ukde boðazýna düðüm oldu
Beni de yaz dedi
Söz dedim
Benim için köle yarýþýnda, esaret taçlý çok güzel kadýndý diye yaz dedi
Tuttu elimi beþ yerinden deðdi beþ parmaðý sýmsýký sýkmak istedi
Týpký çocukluðunda gibi
Kadýn olalý umutlar düþ köþelerinde
Keyfe keder esaretin elinde denetimi
Çetin bir daðdaða kaosunda koynunda taþýdý ödünü
Ýtiraf etmek günah çýkarmak gibi bir þeydi
Yeni yetme bir oðlana nasihat vermeyi henüz öðrenmediði bir yaþtý
Yalnýzdý ömür denen oyunda
Sarýldý yüreðine önce onu bul dedi
Açýlýp, solup kayboluyordu
Zaman içinde bütün melekelere pencere açtý
Tanýyanlar nerden bilir sormadan
Ama þu soruyu kim soracak?
Kuþkularýmý ayaklandýran
Yeni yetme bir oðlan
Niye saf dokunulmamýþ karanlýðý seçti
Karanlýk salonlarda tek baþýna otururdu
Karanlýk ormanda böylesine terk edilmiþ bir gökyüzü kendi gibi
Sýðýna bilecek tek yerimiydi
Ýþlediði günahlarýn bedelini karanlýðýn ödenmesini umar gibi
Beyninin nezarethanesinden iþkence çýðlýk atmamak için sýðýndýðý
Gövde týpký o boðucu iþkence sýðýnaðý
Henüz yeni yetme bir oðlan
Bunlarý kabul edecek bir olgunluða mý eriþmiþti
Belki de hiç akla gelmeyecek sýradan olmayan bir nedeni vardý
Sözlerin açamayacaðý kadar derinyaralarý olduðundan mý?
Uzaktý yanlýþlarýn sonu kadar
Görürsün yok olaný bir adým ötende
Ancak sana deðdiði yerinden tutabilirsin
Sarih meful
Yüreðinin köþeleri buz tutmuþ
Býrakýlmýþ bir toprak gibi kendi karanlýðýnda bereketlendi
Evrenin duvarlarýný geriye doðru itiyor
Buzdan bir kürenin içinde
Ateþ çýplak ellerinde
Öyle bir atik ki kesiðe deðen tuz gibi canýný eritiyor
Damla damla varlýðý kabýndan boþalacak topraða
Geri gelmek olaðan þey mi, düþün
Bir memesiyle gireni bir memesiyle çýkaný emziren toprak
Vermiyor aldýðýný geri
Suçlu sorumlu arama
Sana bir önerim olacak babanýn kýzý olarak
Kaderin þaþýrtmasýn seni
Rahimlere düþeni bilen biri, bil ki o üflediði caný yaralamaz
Bilir ki lokman hekim ilacý kar etmez
Hadi býrak göðsün sesini Tanrýnýn sinesine
O taþýr seni þifa denizine
Ýstekli bir beklentisizlikle
Sessiz kalýrým haklý gidiþine
Son bir kez bakmak için
Mahsur karanlýðýn siperinde ormaný gökle buluþturan ince çizgiye
Baþýný gökyüzüne kaldýrdý her biri baþka bir umut
Milyonlarca yýldýz gümüþi çakýntýlarýyla ona doðru koþmaya hazýrlanýr gibi idi
Þafak merhamet derken yýldýzlar kuvvet verdi
Arþ dokunacak kadar yakýn gibi
Ne olur ey Tanrým þefaat kapýný aç bana
Âmin dedim
Gözyaþý der kirpiðe yalnýzýz bu rüyada
Tutsak etme beni Hint kenevirine
Tabiata güvenme zelil zehir þahsiyet üzerinde
Yeni bir sene eskisini eliyor
Kan kaybediyor zaman, can eksiliyor candan
O, yirmi beþ yaþýnda
Yaþý kadar yürüse dönemezdi geri
Dizelerde Tanrýya hesap soran sen Kimsin? Nakkaþ
Hep var bu gün bu gece
Deli! Kanlý!
Zaman geçmez de geçilmez de bir iz býrakmadýysan
Ne gücün ne güçsüzlüðün boþ boþluðun ayaðýna düþen
Öne eðilmiþ giderdim alýnlarýnýzýn üstünden
Tek vazgeçilmezim
Beni ak yüzle diriltirsin ama bilemezsin akla uygun olan nedir
Baþýmda taçlý valide sultan aklýn nerdendi
Senden benden önce de vardý bu zehir
Tertemiz doðdum say, söyle? Hadi neyin isinle kirlendim
Nem var, ya da nem yok diyen nerde, hani o umut da yok
Niçin, boþ bu düþün
On yýl önce neredeydiniz? Geç kaldýnýz
Ne zaman umutlanacak
Þaný þerefi boþayýn her gün tövbe edip bozmayýn
Ýyisi mi hiç ayýplamayýn sýrlara söktüremezsin
Ferman sizin, öbür cennetede ya girer ya giremezsiniz
Yok, kurban yüreðim zincirleri kýrýyor
Biri sansýn, akla uygun olan nedir
Bir þansým olsaydý eðer kusursuz olmaya çalýþmaz
Karanlýklarda sahipsiz ve tutsak býrakmazdým seni
Dünya için düþündüðüm gördüðüm olmasa senden baþka
Bir küçük bir küçük sýrf benim yalar geçer yüreðimi
Týpký bebekliðine benzeyen bir duyu!
Gözlerime çizdim umudu kinler devleþti
Duygularýmý toplamýþ, çýkarmýþ, çarpmýþ, bölmüþ, ben de artmýþým gibi
En baþýndan bir þans daha verilseydi
Talih defterini yeniden yazabilseydim
Dünümün lüksü bugünümün eksikliði
Analýðý kýzlara, babalýðý erkeklere okutacak bir mektep var mý?
Oðul mezarým göksün olsun ki iþte benim eksiðim buydu
Bir hayli kýrgýným herkes kadar kendim kadar sen kadar
Yedi tepeli þehir gibi yüzüme tekrar bakma ki
Ekilip gideyim dönmeyeyim bir daha!
Derken
Çektiði soluðu
Karanlýk bir ormanda bir oðlanýn çektiði acýnýn nasýl bir þey olduðunu gösterdi
Kendi kendine sorular
Kendi kendi savaþarak
Kaçýyor elden saniyeler
Remizlerin þemi yanmaz mý? Bir daha-
Yedi tepeden yedi tepeli þehir sana sesleniyor
Erdemli eðitim!
Bebelerin belleðinde bir gergef iþle
Sende bezekçi söyle bir resim çiz analar hatýrasý olsun
Beþiklerin baþýna, kabirlerin taþýna mermeri oyar gibi nakþet ki gitmesin boþa
Manzum bir mesnevi uyaklarýn içinde hafif bir dokunaklý eda olsun
Adýný ne dersen de ne bileyim adýný nakkaþ sen koy
Nebiler Nebisi’nin ahlak bilimi
Tanrý’nýn arýttýðý daðarcýðý yüklü nesiller olsun
Niçin mahsup gibisin Ýstanbul!
Deðme gamým üþüdü biraz
Efendim! Derbeder haldeyim
Ateþ gibi inlerinde mýsralar
Ezgilerin çiylerini içiyor uyaklar
Olaðan þey mi?
Bembeyaz kâðýt üzerinde isyankâr bir kardelen
Ýsa’nýn aðlayan yüzü gibi
Simdi ben ne yapayým? Nasýl tanýmlanýr
Kýþ inlerinden krizantemlerinden bir demet gönül çelengi
Müthiþ burgu gibi deler de
Garketme
Yak bütün þiirleri
Ýþte mýsralarýnýn gömülü vasiyetnamesinde kafiye sergüzeþtleri
Mevhum bezekçi yedi tepeli þehirden nakþetti doðduðu güne
Bana sorma! Þiire sor, ezgiye sor?
Þimdi bu tarihe iyi bak! 10.10.2010. Bu kadar “on”içinde
“anneyi” ondan” okumak nasýl bir duygu?
Ýþkence gibi adý ne? Dedi
Gel, anneannenden sor onu! Gizini
O bilir, onun sýrrýný...
KAYIP YALDIZ
Ah! Bildim seni
Ne yapacaðým þimdi?
Ana yarýsý! Ýstanbul gibisin sanki içimi devþirdiniz