Ve
Öğrenemedim…
Boþuna okudum bunca okulu
Ömre düþ katmayý öðrenemedim…
Oldum Yaradan’ýn aciz bir kulu
Þerre diþ batmayý öðrenemedim…
Huysuz duygularýn zevki uðruna
Arsýz arzularýn þevki uðruna
Üç kuruþluk makam mevki uðruna
Dosta taþ atmayý öðrenemedim…
Etmiyor beþ para bilgi-liyakat
Sarmýþ her makamý iltimas kat kat
Belki ben de “adam” olurdum fakat
Dille kuþ tutmayý öðrenemedim…
Sözü kývýrmada mahir deðilim
Yað yakmaktan yana pek cahil dilim
Biri beþ göstermek farklý bir ilim
Ele boþ satmayý öðrenemedim…
Gün oldu fakirlik büktü belimi
Esir aldý hüzzam gönül telimi
Görünmeyen bir güç tuttu elimi
Haram aþ yutmayý öðrenemedim…
Atmadým bir adým edepten ayrý
Nasipte aradým güzeli-hayrý
Olmadý sermayem terimden gayrý
Beleþ hoþ tatmayý öðrenemedim…
Beni buldu heyhat her cefa-çile
Sanki bir kavgam var zevk-sefa ile
Hayatým boyunca bir defa bile
Bahtý tuþ etmeyi öðrenemedim…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.