gün doðumlarýný sabýrsýzlýkla bekler
yanýna koþardým heyecanla
aklýmdan hiç çýkmadýðýn halde
bir an dalsam, suçluluk duyar
sevgine ihanet ettiðimi sanýrdým...
fýrtýna ne ki;
boran olmuþtun içimde
pervasýzca estin
ben geri çekildikçe
sen deli dalgalar misali
üstüme üstüme geldin…
sevgin sonsuz bir okyanustu
yüzmesini bilemedim
boðulacaðýmý sanýp
istemeden uzaklaþtým...
sonunda med-cezir olduk
birimiz büyütürken
sevgiyi yüreðimizde
diðerimiz geri çekildik
sebebi biz olmasak da
ikimiz de kaybettik…
Hatice AK
19.10.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.