sende ben de sustum bende sen de küstün, biz bizde bitiyoruz yitiyoruz birer birer, þarkýmýz unutulacak bu gidiþle Frezya!
bizden kalan harabede sessizce çekilmiþ köþesine piyanomuz, bir ayaðý kýrýk bir yaný yanýk tozlanmýþ teni, kýrgýn duruyor bize en güzel arkadaþýmýz; kucaðýnda aðlayan körpe gitar, boynuna geçirdiðim iple yalnýzlýðý olan sahiple sensizlikten asmýþ kendini dökük bir duvara telleri gözyaþý gibi süzülüyor göðsünden aþaðý.