Hayat düne küserken
yüreðinin çizgilerinde
geceyi süren bir kýrýntýyým
göç ey karanlýk
sahiplen
ýraðýmda olan girift düþlerimi
kendimi býraksam esir edecek gökyüzü
duygularýmý
dokunsam aðlayacak
gözlerinin acemi ve dilsiz bahçelerinde
gri bir yetimlikti
gül çaðýnýn yaþandýðý zaman
hüzünler içinde tomurcuklanan
isimsiz korkularýmsýn
savur yüzüme artýk gülüþlerini
yarýn olsun
düþerim yoksa adressiz coðrafyalara
oysa k,i
yaðmur sesine karýþan yarýnlarýn
baharlarý daha yeþil
derin sanrým
yüreðinde sakla beni
yazamadýðým þiirimsin
............