ÇÖPTEN EKMEK TOPLAYAN ADAM..

Güneþin ilk ýþýklarý kendini býrakýrken topraða,
Baharýn ilk cemresi gibi.
Bir lokma ekmek için kendini atar sokaða,
Kim olduðu bilinmez birisi,
Bilmez elini attýðý her kaðýt yada her atýk,
Acaba hangi umuduna derman olacak hissi….
Hayat ona sokaklardýr artýk…..

Yarýndan umutsuz yaþamaktýr hayatý,
Anlamsýz anlamlardýr karýþtýran aklýný,
Kimi düþünürken deniz kenarýnda viilasýný,
O býrakmýþtýr muþambadan çadýrda,
Yüreðinden bir yanýný...
Soðuk sýcak demeden düþe yollara,
Omzuna yükler el arabasýný,
Dolaþýr o sokak senin,bu sokak benim,
Bazen günü akþam bazende akþama bozar sabahýný…

Kirlenmiþ ellerinden etmez gurur,
Ne ayakkabýsýnýn deliði,ne üstündeki çamur,
Durduramaz onu yagsa kar yada yaðmur,
Nerde kalabalýk bir yýðýn görse önünde durur,
Her bakýþ hançer gibi yüreðine vurur,
Hordur bakýþlar ona kim bu dercesine,
O yinede aldýrmaz kimseye boþluða gidercesine,
Kolaymýdýr bir lokma ekmeði kazanmak,
Onlarca yýðýn çöpten ayýrýpta çýkarmak...

Elindeki yara acýtmaz canýný,Yüreðindeki ezik kadar.
Gözleri maviþ çakmak çamak ,bakýþý geniþ ufuk kadar,
Geceleri sarar sýký sýký,can yoldaþýný,
Onurudur mis gibi parfüm kokmasada sever karýsýný….


DUDU BAYRAM 13 10 2010

Sosyal Medyada Paylaşın: