zaman uykuya dalmýþ olsa da
yüzünü ýþýkta görmediðin bir kalbin bürümcüðünü
unutamazsýn
tutkudur adý
birazda karanlýðýn þavký
býrak
elleme gecenin ýþýðýna
devraný küle dönse de közü
aydýr özü
düþer denize
içindeki düþlerin yalnýzlýðý
düþünür
hangi ölüm tatlýdýr bana
baþlar fýrtýnalar
yeni uyanmýþ bir saðanakla
sürüklenir kalbin
sabahýn söz dinlemez mavisine
öperek
kaderin busesini
veda eder hayatýna
çýkagel sen yine de
tatsýz olsa da yitmiþliðin son adýmýnda gökyüzü
katýl yine de baþka dünyalara
dokun yüreðinle
her sabah hayat ýþýðýma
….