...

AÐLAYAMIYORUM!..
Boðazým kaný kaçtý masum çocuklarýn,
Yutkunamýyorum…
El ele verdi namlular,
Bizden iyi,
Kardeþçe…
Masum yavrularýma uzanan kirli elleri,
Kýramýyorum…
Kuzgunlar çöküverdi yarýnlarýma,
Konuþlanmýþ tan yerinde,
Tüketiyor var gücüyle umutlarýmý,
Arta kalanlarla,
Doyamýyorum…

Beyaz kefenle baþ göz ederken,
Kýnalý kuzumu,
Kar düþtü saçlarýma,
Kokuþmuþ fikirlere adandý,
Tek fikri hürriyet olan anamýn evladý…
Kana düþen hayallerimde,
Bir adý kaldý,
Bir de manþetlerde birkaç saniyelik saltanatý…

Kirletilmeye yeminliydi,
En adi günahlarla ameller,
Öyle ya,
Lazýmdý her devre gözü kara Kabil’ler!..
Bîhaberken insanlýk tacirlerden,
Saklandý gizli vesikalarda emeller,
Vicdana vurulmayan amelin,
Vergisiydi masum bedenler…
Vuruldu,
Bir oradan,
Bir buradan…
Ölmeliydi güvercinler!..

Kor düþerken ocaklara,
Kan eksilmedi penceremden…
Göz pýnarlarýnýn rahmet yaðdýrmasýyla,
Âmâ oldu her ana…
Biletimiz kesildi…
Kan kokan uzun yola,
Hüküm giydik,
Ceberrut zamanlarda…
Kanayan yarýnlarýma diktikçe gözlerimi,
Yarýnsýz umutlarýma astýkça hayallerimi,
Aðlayamýyorum…
Bir kahkaha daha beliriyor yanaklarýmda!..
Aðlayamýyorum,aðlayamýyorum!..

Sosyal Medyada Paylaşın: