Çamurla donatýlmýþ eski tiyatro dekorlarýnda saçlarýmý perde perde açmayý severdi annem gök bakýþlý akþamýn müezzin suyuyla yýkanýrdý bahçelerde vakitsiz ezan çiçekleri kokular içinde dokunan bir korkak korkular içinde okunan bir yapraktým yýrtýk.
aylardan yepyeni bir aydý yaþlandýðýma þahit adýný koyacak kadar dinç olamayan dilimle -biraz Eylül biraz Temmuz’dum sanki- bakýrýn soðuk yüzünden sýcak bir tebessüm bekledim dinlendiðim yorgunluk duraklarýnda her yolcunun kalayladýðý suçsuz bir sebeptim yalnýzca masumiyetin karanfilinde parlayan beyaz sesli renklerin rahmiydi gözbebeklerim.
ama yaþam ambarýnda büyüyen sýska sarmaþýk karmaþýk öykünün gizli öznesiydi
tenimde kýrk derece yalnýzlýk kýrk derece ateþ hangi yöne dönsem peþimde yangýn gülü çehrem havaleli baþlangýçlarda
çamurla donatýlmýþ eski tiyatro dekorlarýnda suçlarýmý sahneye saçmayý severdi annem oynadýðým bütün oyunlar yarýmdýr bu yüzden ve bu yüzden korkak ve korunmasýzdýr yüreðim biraz Eylül biraz Ekim kokar üzerim güzleri çevreleyen kýrýk bir çitti çünkü babam.
Nevzat KONÞER Ekim 2010 Sosyal Medyada Paylaşın:
Nevzat KONŞER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.