kýzýl bir örtünün sabahýnda
yaðmuru çaðýran
dualar böldü rüyalarýmý
seslere sýkýþtý nefesim
ki
ben hüznü uyutuyordum
halen kuraklýkla
açýlýrken soluksuzluðum bir fýrtýnanýn nispetinde
sen nehirleri çöl eden aþk
ismin dökülüyor kalbimin güzergahýna
kör ve sýð bulutlar
yanýk bir iklimin damaðýnda
büklüm büklüm
gökyüzü metinleri ise
yaðmurun ellerinde kayýp
avare hülyalarýn hýrsýzý
ölüm avucunda mý hala
titremesin yüreðin
algýlarýmýn kilitli kapýlarýnda
özgürce boþalan yaðmurlarýn
nefesini sal biz diye
dileðimdir….
101010
................