çiziklerin içinden çıkan sesler

Anlatýp kendimi
Dinlenen ezanýn ruhsal geriliminde
Kopan ruhumun dikiklerini
Diþlerimde kemirip
Çiðnediðim kendimin
Sevgililerini…

Alnýmýn orta yerinden
Duran kýrýk kalemin ucunu
Gözlerimin iç karalamasýna
Susamýþ özlemlerimi
Yazsam mý?
kana bulanmýþ yüzümün kirini...

Salsam kendimi tutkuya
Diþ bilediðim kelimelerime…

Geceye örtünen
Ölü bakýþlar gibi
Özlem kuþlarýn ötüþünde
Dudaklarýmýn suskunluðunu
Karalasam mý beynimde?

Ucu sen kokan mürekkebin
Sarhoþluðunda kendi yürek atýþlarýmý
Kesip üstünden yüreðimin paletlerini
Sürsem mi?

Yazgýmýn orta yerinde biriken
Son bir kelimelere bakýp
Kendimden son durakta buluþmaksýzýn
Gözlerimin içinden zincirlesem mi?
Ruhumun acýlarýný

Ne dersin yazgýmýn kýr çiçeði
Kurak topraklarýmýn sürülmeyen
Çorak tutkusu
Dilinin ucunda yatan ateþe
Kendimle atlasam
Ölümü düþünmeden koynunda
Seviþmelerin
Acý hatýralarýný zihnimden
Satýlýða çýkarabilir miyim?

Döküp kýrýk tespihim gibi
Seni avuçlarýmdan
Saymalarýn asal sayýsýndan
Çýkarýp seni öldürsem mi?
Ýçimden?

Yere dökülüp savrulan parçalarýndan?
Kendimi kaybettiðim
Pisliðinde gözlerimin perdelerini
Silsem

Eksilir misin çekilen ellerin sancýlý
Dudaklarýndan
Kalanlarda sallanan ip gibi
Ellerimde baðlý kalanlarýn göz hapsi…

Sosyal Medyada Paylaşın: