KANIMIN RENGİNDESİN BUGÜN...

Kan damlatýr yüreðim avuçlarýna
Her güneþ batýðýnda yüzüme çarpan gölgende
Ýçimde çalýþan iþçiler
Kalbimi kazýtýr yüreðine...

Sen uzak iklimlerin bulutuna
Sererken yüzünü
Ben son duraklarda içimden düþerim
Serilmiþ sýcak kumlarýn içinde
Sararmýþ rengimi diþlerim

Durup gözlerimle seyre dalarým
Son uykularýmý uyanýrken
Ýzlerine dil yalatan bir köpek gibi
Dokunuþlarýmda, býraktýðým izleri
Avucumda sýkýca sarmalarým

Beynime dikenler batar
Avucum kanarken aþka
Kapýlar sürgülenir gözlenirimin yüzüne
Ruhum çýrpýnýrken sonsuzluðuna
Ayaklarým kendini asar
Saç tellerinden

Üstümde doðuran kara bulutlarýn lanetine
Dokunmak isterken
Seni düþürüyorum içimden
Bakarken çýrpýnan yerdeki haline
Beynimi yitiriyorum


Ýçimden geçerken tiren raylarý
Vagonsuz
Uykularýmýn içinde
Yeni geceler iþler yüreðime

Gözlerim kenetli uzaðýnda gezinen
Gölge hallerine
Þaþ bakar…

Sýcak hala býraktýðýn koynum
Salýncakta býraktýðýn koku
Hala havada nefesim kadar aðýr

Unuttuklarým birikse de
Arkamda sesin kulak zarýmda
Davul kadar yakýn beynime…

Gözlerimden düþerken gölgen
Ruhum beni býçaklar
Derinden sýzlatarak…

Sosyal Medyada Paylaşın: