YEŞERMEYEN UMUT

Dumanýn kirinde
Uzanýrken ellerim
Kirli yüzümde kýrýk bir aynanýn
Suskun kýrýklarý gibi

Çizerken yüzümün acýsýný
Ýçimden kelimeler aðlaþýr
Dudaklarýmýn dehlizinde

Batarken yüreðime cam kýrýklarý
Ýçimde büyüttüðüm umut
Kelebek gibi
Tozunu akýtýr beynime

Çapaklý gözlerin akýntýsýnda
Dokunuþlarýn acýsý
Ýntiharlara rüþvetçi
Dokunuþlarýna gem vururken
Gözlerim uzaðýndan kýsýk
Bir alev sadece

Suskun dudaklarýn tarihimi deþerken
Kanayan tarihimin ayak sesleri
Yüreðimin dalgasýnda
Denizin olur

Ve düþer beynim avuçlarýma
Ýçinde birikmiþ yalnýzlýklar
Býrakýr kendini boþluðun
Karanlýk yüzüne

Koynum sýzlar soðukluðunda
Uzanan ruhumun derin yaralarý
Dikiþlerini patlatýrken
Gözlerim elem akýtýr sabrýma

Zincirli ellerim tutsaklýða
Boyun geçirirken uzayan yollarda
Kalan bakýþlarým gidiþinin
Labirentlerinde körlüðe oynar

Siren sesleri kulak zarýmda
Zonklarken sesinin tonundan
Dökülen umutsuzluklar önümde
Kül yýðýnýydý saksýda bekletilen
Elimin yeþerme halindeki
Solgun çiçekleri

Suratýnýn kanayan kýzgýnlýðý gibi
Kelimelerin astarýný çekiyorum
Yüzümün senden sonraki haline
Sesim yüreðime gömükken
Ellerim titreyen raylarýn
Altýnda enkaza fitil çekmekte

Suskun ve yorgun dokunuþlarým
Çamurlu yollarda yeþermeyi beklerken
Gözümden düþen dölsüz tohum
Topraðýn rahminde günahkar durur…

Sosyal Medyada Paylaşın: