Bu kadar kibir olmaz, sen aklýný þaþýrdýn.
Bu son þansýndý senin, yine mi tepeceksin.
Okþayan ellerimi acýmadan ýsýrdýn.
Atide tekmeleyen ayaðý öpeceksin.
Sanki hiç yaþamadým hayatý yalan ettin.
O koskoca bedenden sade iskelet kaldý.
Beni benden gasp ettin, budadýn talan ettin
Ölümsüz aþkýmýzdan, ecele bilet kaldý.
Mühürlü gönül kapým kimseye açmýyorum.
Kalbim aðýr yaralý, ölmedim, tekliyorum.
A-bý hayat suyundan versen de içmiyorum.
Ecelimsin sen benim, haydi gel, bekliyorum.
Bir gün olsun kýzmadým, sesimi yükseltmedim.
El pençe divan durdum, sen sabrýmý test ettin.
Her zulmüne katlandým, sevgimi eksiltmedim.
Sana caným dedikçe, sen canýma kast ettin.
Bende çok sevdim deme, seven gönül terk etmez.
Hakettin çekeceksin, sakýn ha benden bilme.
Varlýðýnla yokluðun bundan böyle fark etmez.
Ömür günüm akþamda, ister gel, ister gelme.
Bir of çektim Beykoz’dan, Aðrý daðý sallandý.
Nasýl yürek var sende, hissetmedi, duymadý?
Gönül yaram kanadý, dere - tepe allandý.
Kahrolasý bu gönül, hâla senden caymadý.
Süleyman Göktekin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.