Benim Kaderim
Sorup da arkadaþ kafana takma
Anlatsam da sana bitmez kederim.
Islak mendilime hüzünle bakma
Gözyaþýmý silmek benim kaderim.
Yazýmýn farký yok ki kýþýmdan.
Ýçimi gören var bakýp dýþýmdan.
Her kavgada yenik dertli baþýmdan,
Saçlarýmý yolmak benim kaderim.
Kanayan yaramý henüz sararken,
Yeniden açtýlar durup dururken,
Hayatta azýcýk huzur ararken,
Felaketi bulmak benim kaderim.
Yaþ da olsa kýrýlýr bir dala konsam.
Ben anlamam diyor kime dert yansam.
Duymazdan geliyor adýný ansam.
Her an yalnýz kalmak benim kaderim.
Sabýrla geçmiyor gönül yarasý.
Her halim ölümle kalým arasý.
Yarýda son bulan aþkýn sonrasý;
Çýldýrýp da gülmek benim kaderim
Bu çektiðim acý deðil ilk defa.
Sevenlerden bile görmedim vefa.
Bin türlü cefaya bir türlü sefa.
Süremeden ölmek benim kaderim.
Süleyman Göktekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.