Deðiþmiyor kaderimiz yine ayný biçimde.
Doðmadan önce yazýlmýþ bozulmuyor Elfida.
Senden kalan acýlarým depreþiyor içimde.
Günden güne çoðalýyor azalmýyor Elfida.
Sensiz geçen her dakikam kazýnmýþ benliðime.
Mevsim olmuþ yýllar olmuþ yazýlmýþ günlüðüme.
Ölüm sessizliði düþmüþ soðuk karanlýðýma.
Gönül evim kýþa mahkûm, yaz almýyor Elfida.
Bunca zulüm bitsin diye savaþ verdi ezilen.
Kazanamadýk bir türlü hep biz olduk üzülen.
Düzenler deðiþti lakin deðiþmedi düzülen.
Kaderler silinip tekrar yazýlmýyor Elfida.
Çok mücadele verdik aþamadýk merhale.
Zalim þimdi daha zalim, garip daha biçare.
Her kavgada biz kaybettik, gel gör düþtük ne hale.
Þah olmuþ yýlanýn baþý, ezilmiyor Elfida.
Her köþede bir çete var, her siperde bir pusu
Ýnanmasý çok zor ama arþa aktý akarsu.
Ýnsanlýk onuru öldü, ne haz kaldý ne huþu.
Ölüm kusuyor sokaklar gezilmiyor Elfida.
Süleyman Göktekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.