Hiç sözüm olmadý ki,
Ön/sözüm olsun.
Hayalleri büyük bir çocuktum.
Yalýnayak bir sevdaya koþtum.
Hüzün giydi gecelerim.
Hep yanýk türküler dinledim.
Lal seherlerde inledim.
Sustum!
Hücrelerim kanarken,
Sensizliði mýsralara kustum.
‘’Ben’’diye baþlayan
Bütün tümcelerde sustum.
‘’Sen’’ diye baþlayan
Tümcelerim hep bir hýçkýrýða döndü.
Aðladým,küçük odamýn loþ köþesinde.
Zamandan aman diledim yokluðunda.
Hani kangren olan parmaklarým olsa,
Kesip atacaktým.
Ama yüreðimde sen vardýn.
Kesip atamazdým ki yar.
Yüreðimden inim inim sen dökülürken,
Yarýlýr gök,çürür kalem,
Düþük yapar kan revan,
Oluk oluk sen kanar gece.
Ne vakit bir hüzzam dinlesem;
Biriken sen düþer kirpiklerimden.
Ýniltilerimden melodiler derledim,
Kanamalý sevdalara dair.
Çapraz ateþlerde vurulurken düþlerim,
Namluya sürülmüþ titrek yüreðim.
Yüreðimin bozkýrlarý tutuþtu.
Kirpiklerimin saçaklarýndan hasret yaðmurlarý inerken;
Hükümsüz sevdamý fýsýldadým satýr aralarýna.
Kekik kokulu ellerinin sýcaklýðý yanaðýmda.
Sürülürken güne sahilde üryan bir güneþ,
Denize yansýyan gözlerindi kahve renginde.
Kahve fallarýnda arama beni!
Merhametimin yankýsý çýnlarken kulaðýnda,
Sipersiz bir düþte sevdim seni.
NECAT USLU...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.