//Namluya sürülmüþ yüreðim,kan damlýyor alnýmdan.
Cümle alem yanýyor,sevdamýn har kývýlcýmýndan//
Temmuz güneþi tenine deðmedi diye ýsýtmýyor bedenimi.
Yokluðun gece yarýlarý ansýzýn vuruyor sensiz yüreðimi.
Ben seni gýyabýnda sevdim,çokluðunun yokluðunda eridim.
Yangýn yeri hanemin cümlesinde sýcaklýðýn vardý, bilemedin.
Annemin beni sütten kesiþiydi dar vakitlerde yutkunuþun.
Babamýn kaþlarýný çatmasýydý z/amansýzlardaki susuþun.
Kardeþimin özgürlüðe kanat çýrparken karanlýk çýkmazlarda,
Berfinlerin zemheriye küsmesiydi girdaplarda boðuluþun.
Sen yayýnlanmasý yasaklý þiirimsin, yüreðimde taþýdýðým.
Yandýkça küllerinden doðdum,öldükçe dirildim hasretinle.
Bütün sessizliklerde, sesindi dalga dalga duyduðum.
Yelkovanla akrep arasýnda çaresiz sýkýþýp kaldým.
Özlem nöbetleri ýslatýrken kirpiklerimi saðanaklarda,
Ateþ çemberinde akrep misali sýrtýmdan soktum.
Dikiþ tutmaz hasret yaralarým gün be gün çoðaldýkça,
Yetim bir çocuk gibi dehlizlerde kývrandým,durdum.
Kimseler görmedi darbe günlerinden kalma yaralarýmý.
Gözyaþlarýmý bastým yaralarýma senden uzakta, göremedin.
Her gün teðet geçerken Azrail gülümsedim vuslat güneþine.
Yar dedim,ustura kesiðiydi dilime vuran deli özlemin.
Bütün alfabelerdeki müennesleri tek tek öldürdüm.
Bütün sözcüklerin baþkentiydi yýldýz yýldýz gözlerin.
Ruhuna sürüldüðüm mühürlü müebbetten bu yana,
Kýzgýn ateþlerde bile seni diledim,göremedin.
NECAT USLU...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.