YOKLUĞUNDA ÇOK ZENGİN OLDUM GİDİŞİNDEN.......

Sayamayacaðým variyetlerim oldu,ayrýlýktan bana kalan.

Þimdi yollarým var,sonlarý sana bakan,

Bana hiç kapý býrakmayan.

Avuçlarýmdan taþan kocaman bir yalnýzlýðým,

Yokluðundan uzadýkça uzayan,

Gecelerim var benim ,bir türlü sabaha çýkmayan.

Karakýþ desenli bir nevresim,

Ýçinde sensizlik kokan bir de yorganým var.

Düþüp boðulacaðýmý sandýðým her an,

Gözyaþlarýmý tutan bir de yastýðým oldu sayende.

Yepyeni bir çehrem oldu benim,

Taptaze çizgilerim,atýk bir benzim var.

Hiç aralanmayan dudaklarým,

Iþýl ýþýl bakmayý unutmuþ,

Buðulu gözlerim,gözyaþýndan zengin.

Kuyularým var yýllar yýlý,

Sabaha çýkmazlarý azmettiren.

Bir de emanetin var bende:

Senmiþsin gibi beslediðim,

Üzerine titrediðim.

Yokluðun var taziyelerden öte,

Yasýný kurduðum,

Taaa derinlerimde.

Çok da dostlar edindim,

Mavi-siyah semalardan,

Benim yýldýzlarým var,

Elele dolaþan.

Gökyüzünün en uzaðýndan

Umut olup bana göz kýrpan.

Herþeyim var senden sonra

Dertleþemediðim dostlarým,

Aç býraktýðým duygularým,

Yokuþlarým oldu týrmanamadýðým.

Haksýzlýklara uðradým,

Ayaða kalkamadýðým.

Çaresiz sorularým oldu,

Bir türlü yanýt bulamadýðým.

Gidiþin doldu çuvallarým.

Tarlalarým var,uçsuz bucaksýz,

Ayazlarda ekip biçtiðim,

Fýrtýnalar topladýðým karanlýklarýndan.

Yýllardýr beslendiðim ekmeðim,

Hayallerim oldu senden kalma.

Umutlarým gün yüzü görmeyecek,

Bende kararmýþ sevinçlerim.

Herþeyim olmuþ deðil mi?

Bunca sahiplenmiþliðin ortasýnda,

Yoksulluðum gözlerin oldu.

Tek fakirliðim sesin,

Daha duymadan içimi titrettiðin.

Ve ne yapsýn yüreðim böyle zenginliði,

Ellerin yokken ellerimde,

Ne kadar uzansam da,

Bir türlü tutamadýðým.



Yasemin Gülmüþ


Sosyal Medyada Paylaşın: