ya
SANA GİDEN YOLLARI YİTİRDİM SENSİZLİKTEN...
Sabahýma gaga vuran üþümüþ sensizlik miydi?
Ya da gidiþinle kanadý kýrýk bir serçe mi?
Arkanda býraktýklarýna ne hissetin?Ben bilmem.
Ben hiç baþlanmamýþ bir bitiþi umutsuzluða baðladým.
Sen karýþýrken martýlarýn sesine,
Ben kanat çýrptým yarý bile olmamýþ,
Bir baþlangýcýn bitiþine.
Serin sular aradým,düþtüðüm yangýnlarý
Söndürebilir hevesiyle.
Keþkelerin faydasý yok artýk
Tutulamadan býrakýlan ellerin yitikliðine.
Sana gelen yollarým çýkmazlara vuruyor sonlarýný.
Ben o çýkmazlarýn baþýnda,
Öyle boþ sensizliðe bakakaldým.
Nehir gözlerde sen yoksun artýk.
Ýnançlarým saptý,gözlerim yalan yanlýþ sevgilerde.
Yürüdüðüm her kaldýrým seni adýmlýyor,
Öyle çekip gidemezsin sokaklarýmdan.
Ben senli sohbetlere belki gelirsin diye
Son bir kez daha vardým.
Hýçkýrýklarýma aldýrmýyor kimse,
Çünkü gören yok gözyaþlarýmý.
Benim ýrmaklarým var artýk coþtukça coþan,
Yüreðimin ta derinlerinde.
Sen paylaþ ekmeðini,geçimini.
Benim tutacak tek bir dalým kalmadý.
Haberin olmasýn aðlamalarýmdan,
Gece yarýsý boðuþmalarýmdan.
Çare yok sensizliðe.
Bitmeyen özlemlere.
Kader!...
Ben sana giden yollarý yitirdim sensizlikten.
YASEMÝN GÜLMÜÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.