V A S İ Y E T İ M D İ R
VASÝYETÝMDÝR
Dört bir mevsim, her bir yaným.
Akþamý, sabahý gurbet her yaným.
Ruhumun hasreti, sýlasý sensin.
Yüreði ateþ kor, sevdasý sensin.
Þehir; ne kadarda büyük. Olsun.
Ben buralara sýðmam. Taþarým.
Ancak köyümle yeþerir, coþarým.
Yaban ellerde, sýla özlemiyle yaþarým.
Beni köyümün sarp daðlarýna götürün.
Morciðdemi, birde küçük menekþe olsun.
Üþümesin, mezar taþým, güneþ görsün.
Doðduðum topraklar, yorganým olsun.
Hasret kaldým, oðluma kýzýma.
Ya öz anneme, birde babama.
Götürün siz beni , Nalbulana.
Topraðý bol, gönlü ferah olsun.
Birde; Mekaný Cennet olsun.
Kýzýyla beraber, gurbet ellerde yaþamak zorunda kalan, seksen yaþýndaki,
Razýye Nenemin; Köyüne, topraðýna duyduðu özlemin satýrlara dökülüþüdür. Sanki onu topraðý çekmiþtir. son munakaþanýn ardýndan, 30 gün sonra, baba ocaðýndan hak dünyaya göçmüþtür.
Bu vesile ile, kendisine yüce Mevla dan rahmetler diliyorum. Duðalarýmýz hep
kendisiyle olacaktýr.
Torunu:
Hacý ÖZBENLÝOÐLU ELBÝSTAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.