yangýnlarýn tozuyla ýsýnan yüzüm sessiz bir uðultuda uyurken büyüyen geçmiþimsin sabrýný omzuma yasladýðýndan beri haykýrýrým içimdeki kýyameti kalbime benzeyen yanýný hiç kimse bilmez caným gölgelere tutulan bahardýr güneþ çatlarken tavýna tutulurum çiçeklerin ki uçurumun kýyýsýnda beni bekleyen bir su’dur hayat gövdesine çekilince susuz da büyürüm gülümsemelerim yarýna zoraki bakan korkulardýr hep yapraklanýr aklýma
elbette yetiþirim hýzýna benlerin
bir gün daha baþlar ve bir gün daha
yalnýzlýðý yenemeyen bir oyuncu olurum kanatýrým týrnaklarýmla hayatý biraz daha yorgun baksada ýþýklar penceresinden içimde kýmýldaþan coþkudur doðan yanlarým her sabaha ölümüm bu yüzden çünkü geceyi çözer kendime baðlarým
bir gün biter ve bir gün daha
çirkin hüznüm odama yamarken direnmelerimi pis bir sokaðýn utanç adýmlarýndan kurturulurum bundandýr askýya alamýyaþým anýlarý bundandýr tek kurþunla ölmeyiþim yüreðim acýya hazýrlanmýþ bitki gibidir
hep büyütürüm ürkek seviþmeleri
kapýyý açýn mutluluðumu tehdit eden tanýdýklarým sizi sevmiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.