düþlerin bahçesine
deðince çaresiz hazanlar
sen ve ben
geceyi gölgelerdik
sýmsýký tutunduðumuz yaprak tanelerine
avuçlarýmýzda kýrýlýnca
karanlýðýn sarý iklimleri
eðilirdi geleceðin sesi tan kýzýlýna
zamanlý,zamansýz
her seherin doðumunda
ruhumun bir yarýsý
çengel atardý gözlerinin uzaklýðýna
hala yol alýrken
sen ve ben
umut mevsimlerinin özgürlüðüne
beklerim ziyaný yok
doðarken her yeþilin baþucunda
nefes gibi sevdanýn gözbebekleri
...........