ün
İÇİMDEKİ İZİN
ÝÇÝMDEKÝ ÝZÝN
Yaðmurlu havalarý pek severim;
Islak sokaklarýnda gezdiðim,
Ýlk gençliðim gelir aklýma…
Derken,yýllar geçtikçe çýktý ortaya;
Gönlümün baharý, yazý,güzü ve kýþý….
Kaç mevsim yaþadýk bahar tadýnda,
Soðukta ýsýndý gönüllerimiz.
Ve solgun Temmuzun eteklerinde,
Soðuttum nefesimi bakýþlarýnda.
Çocukluðumdaki yaðmurlarý beklerken bir gün,
Baktým, bana gül deðil diken göründün.
Anladým hiçbir yaðmur dindirmez gazabýný,
Yazaný sen oldun, ayrýlýk kitabýný…
Zamaný yýldýran ecel misali,
Nasibini kollayan bir kuzgun veyahut,
Derin bir hicranýn göründü ucu;
Bir kupkuru inat, bir siyah bulut,
Gözünü uzaklara dikti bir yolcu…
Aðaçlarda korku vardý,kuþlarda hüzün.
Gece yorgun ve yýldýzlar uyuyordu.
Rüzgarlarýn kesilmeyen sesinde,
Kulaðým , senden kalan ninniler duyuyordu…
Böyle bir kýþ gecesi býrakýp gittin beni.
Günler,aylar geldi geçti, hep bekledim dönmeni…
Ýþte böyleydi günler;
Gözümde yüzün vardý,yüreðimde hasretin,
Kanýmda canýn vardý, parmaðýmda iþaretin.
Karýþýp gitmiþti göz yaþlarým yaðmurlara…
Bir tek sen yoktun,yokluðun duruyorken;
Bakýþýn duruyordu,gözlerinse kayýp.
Vicdanýný saklamýþtýn,merhameti býrakýp,
Ruhumu eriten yaðmurlar yaðýyordu…
……..
Yaðmurlu havalarý pek severim.
Kokusu tenin gibi beynime kazýnmýþ,
Suyun topraða kavuþtuðu anýn.
Aþklarýný þimþekler þahitlik eder.
Adýný göklere yazdýðým dilber!
Söyle, seni benim kadar,benim gibi kim sever?..
Ünver PAZARLI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.