NE HALE GELDİK
Fani denen dünyada kimler baki kalmýþ ki,
Sebepsizce biz bize kin kusar hale geldik.
Doðru yaþamak böyle ne acayip halmiþ ki;
Fýtratýn semerinden, mýcýrlý yola geldik.
Fikir denen meretten kardeþi vurmadýk mý?
Kýrýlmaz denen kalbi bir anda kýrmadýk mý?
Koskoca þu topraðý, inançla yarmadýk mý?
Ne oldu bize dostlar, bilinmez hale geldik.
Kurtuluþ ümididir, açýlým denen vurgu,
Müjdelerin içinden, çýkýp gelmiþ bu sorgu
Niyedir bilinmez ki, saçma sapan þu korku,
Doðruda birleþirdik, anlaþmaz dile geldik.
Muhalif olmak için, varý yok saymak niye,
Ýlle de koltuk için, þu yoldan caymak niye,
Kardeþ olmak var iken, batýla kaymak niye,
Ata söze ne gerek, anlamsýz zile geldik.
Bak kimse inanmýyor, dilden düþen yalana
Anlamsýz savaþlardan, orta yerde kalana
Gözler her gün sitemde gördüðü bu talana
Daha nice bu kavga, hep saðdan sola geldik.
Ey kardeþim! Sen uyan, uyma gözü dönmüþe,
Pay için davasýndan son durakta inmiþe,
Aldanma yeter gayri, vatan aþký sönmüþe,
Vakit dönüþ vaktidir, ince bir kýla geldik.
Erdal EBEM
04.09.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşık Firgatli-Erdal ebem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.