Boğuldu Süzülen Yaşlar

Susmalarýn içinde boðulmak var ya, acýsýyla katmer katmer yaðmalandým.

Kim?
Kimse duymadý ýssýz çýðlýklarýmý.
Herkes kapýnýn diðer ucunda, bir kapý kenarýndan bakýndýlar gözlerime.
Sustum, yine sustum.
Aðladým.
Geceler yaðdý gözlerime.

Ah benimde olsaydý ya kelebek kanatlarým.
Ne çok isterdim uçabilmeyi.
Dört duvarda kaybolmuþ gibi yüzüm,
Köþelerdeyim.
Akýl hastasý olmuþ, yüreðim.


Þizofrenlik yüreðimin bedeli.
Ýstemedim, hiç istemedim içime iþleyeni.

Yaþlar.
O süzülen yaþlar, bu felaketle yok oldu.
Düþler de yaðmalandý, çaresizlik ensebaþýnda.

( Neden? )

Bir avuç umuda hasret ellerim.
Uzak þimdi onlarda bir bir.
Azrail yakýnmýþ gibi, uçar giderim.

Ýstanbulu da býrakýr giderim.
Yaþlarým denizinde boðulmuþ.

Nereden bilebilirdim?








Seda Karakaþoðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: