Bu acýlar bu tende hep böyle mi kalacak,
Bir lâhza ara ver de hatýrlasýn gülmeyi.
Korkarým bu sevdâ’nýn sonu toprak olacak,
Kahrýnla bekletip de unutmuþsun gelmeyi.
Beklemekten usandým hâni vuslâtýn nerde,
Gözyaþýmýn selini inan senden bilirim.
Yýllar sonra gel demiþ düþürüp beni derde,
Hele bir acýlarýn keyfi yetsin gelirim.
Hep acý mý esecek tarümâr eden yeller,
Aðlýyor bak hüzünle boynu bükük sünbülün.
Baðýna girmiþ olan yedi kat yaban eller,
Gülyaðýný sürünür çatlasýn mý bülbülün.
O bülbülün ne zaman baþka bahar görecek,
Baharý beklemekten bi-tâb düþmüþ aðlýyor.
Gül-zâr’a ne deyip de dikenini soracak,
Eyyûba emsâl imiþ yarasýný baðlýyor.
..................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.