zamanýn bir yerinde
deðiþirken iklimin pýrýltýlarý
gidiþe hazýr kuþlar kanatlandý
nefes alýrken içlerini kavrar düþünceli poyraz
seslerinde çoðalýr hüzün
bir beþik gibi
Seni hatýrlatýrým onlara
öyle uzak ki bir bilsen
arkamýza düþen mevsimlerin karanlýðý
yeþil serinliðin üstünde
maskeler takarým hecenin beyazýna
kuþlar kadar hür
rüyalarda uçtuðum ellerimdeki ay ýþýðý
emaneti teþkil eden gidiþlerin yamacýnda
dökülür ruhumun kanatlarýndan
kalbinin avlusuna
29.may.10..
kalemin gözleri olan bütün yüreklere ,teþekkürler herþey için
...........