BAYRAMDAN BAYRAMA

Aþk, kozmik gönüllerde can çekiþirken,
An kadar hýzlý akýyor yýllar;
Isýrgan gibi dalar, kalýr anýlar.
Metropolün kuytu bahçelerinde,
Gurup vakti gün akþamla seviþirken,
Acý bir gülümseme düþer lâlenin gamzelerine.
Lâle devrinden kokunu getirir rüzgâr,
Anlarým ki, yârden yine selam var.

Gözyaþý döker muhabbet kuþlarý,
Ne zaman biter bu deruni sessizlik?
Nadasta bekliyor sevdanýn kalp vuruþlarý,
Kangren bir bekleyiþin resmidir sensizlik.

Esrik gözlerini þiirlere katýk ederken,
Ve çehrem eylül hüznüyle sararýrken,
Bir kelamýnla ruhum dirilir;
Yeniden tutunurum varlýðýnýn sarmaþýklarýna.

Kadim yüreðim, kadife yapraklarýna sarýlýr,
Teselli bulmuþ çocuklar gibi durulur;
Aklýmýn çeperine perçin vurulur.
Kýymýklarla kanasam da kýyamam sana,
En acý tütünleri basarým yarama.
Ýster kes mektubunu, ister arama;
Bir selam gönder, bayramdan bayrama,
Bayramdan… bayrama…

06.09.2010
Muhittin Alaca

Sosyal Medyada Paylaşın: