Sevgiliye duyulan öfke kalem konuþturur, dil susturur da4 EylüL / kimsesizliðin güncesi *
yanan yürek nar olur mahþer öncesi, küle döner sonunda ...
Tanrý’ nýn gönülde yaktýðý masum ateþi
cehenneme çevirince sözde sevgili
susma anýna düþen her çýðlýðýn þahidi olur yalnýzlýk
dilsiz yüreklerin telâffuz edemediði sözleri dizilir kurþuna
gülle kadar aðýrdýr yükü ayrýlýðýn
tüy hafifliðindeki kâðýtta
yoldaþtýr aklýn kýyýlarýna vuran piþmanlýk emrivakî hayata
kanayan gülleri þahittir sergüzeþt yýllarýn aðýtlarýna
dolayýsýyla
duraksar insan müþkül bir zamanýn ortasýnda
yedi karanfil alýr aklýný buðulu bakýþýyla Ýstanbul’ un
flu bakar o an tüm ayrýlýklar
can kafesine sýðmaz el sallamalarda
ve ýslanýr O’ nsuzluðun yaðmurlarýnda eylül
eskiyen bir bestenin aðýdý sýðýnýr dildeki nakarata
-gözlerin bende kaldý, sözlerin Ýstanbul akþamlarýnda-
dokunmamýþ kilimlere desen
okunmamýþ þiirlere gizem olup
gülünde kýrmýzý olur "Çiçekçi Kýzýn" çiçek satan romaný
kýrklanmýþ vaadlerin
duasý cevþenleþip takýlýr boyunlara da
mugan bir öykü sahiplenir yuvasýz kalaný
ýtýr saçan yasemini duyumsar insan sonbahar öncesi
yaðmurlar sýradan
kuþlar ise ilk/bahardan kalma olur o an
mazisi ah’ lý
þairi meçhul olur tüm þiirlerin
dillerden azad edilen her dua
özgürce süzüldükçe gökyüzüne
bed/dualarýn yarlýðý yansýr vuslatsýz aþklarýn öksüzlüðüne
gül kaný kokar tüm eller semaya yükseldikçe
sonra
çatlattðý bir sabrýn taþýnda çoðalýr insan
çoðalýr mislince
binlerce parçasý yayýlýr dar sokaklara
azami kilitler vurulur kimsesizliðinin güncesine..
bir ömrün hibe edildiði
ilhamýn köreldiði bu anlarda
ne kuþlara bakýþ, ne kuytulara kaçýþ olur çare
daðlarca kasvet rehin alýr sanki umutlarý
yataklýk eder hurafeler gönlün maðduriyetine
o yüzden
doðan güneþ artýk eþ olmuyorsa kýzýl þafaðýna sabahýn
ihanet oynaþ tutmuþsa ayrýlýðý telafisiz hatalarýna
boynu bükük kalýr
çaresiz medet ömrün sonbaharýnda..
vakitsiz akla düþen hatýralarýn yanýðý gibi tutuþurken zamanýn ucu sayfada
anlar ki insan
ne onlarsýz ne de onlarla olmuyor
firkatýn ayazýnda kuruyan dudaklardan dökülen her kelâm
þiir diye soyunurken satýrlara
yürekten akan zehri leylâklar örtüyor
nihayetinde
kötü kahraman firarî olunca b/öyle sevdanýn sonunda
yeniden sükûna varýr Aþk
üç harfiyle hikayenin maðdurunda..
-say ki biz hiç sevmedik
ne sen beni görünce kalakaldýn olduðun yerde
ne benim dilim tutuldu kahrolasý gözlerini görünce -
hayaldi
rüya gördük say
düþ idi
kabusta kaldýk say misali ...
...