Gözyaşıyım Gözlerinin...

Uzattým elimi
Senden kalma tebessümlere
Bir elim gözyaþlarýný dökerken
Bir elimle hayat aðlýyordu gözlerimde
Yitirilmiþliðinde umudunun...

Tutsaklýðýna yenik düþmüþ aþkým
Seviyorum diye baðýrýyor dillerim
Hala umarsýzca...

Sen gitmiþtin oysa
Yüreðim aðlýyordu yalnýzlýðýmda
Ve üþüyen bir kalbe sahiptim
Üstelik kimliksizdim...

Aslýnda
Ne zemherisi üþütüyor hayatýn
Nede yalnýzlýðýmda üþüyorum
Suskun haykýrýþlarýnla giden gözlerinde
Sersefilim
Gözlerinde üþüyorum...

Bir yýldýz gibi kayýyorum gönlünden
Düþüyorum tane tane
Toprak kaldýramýyor beni
Umutlarým biçare.

Biliyorum
Gözyaþýyým gözlerinin
Kirpiklerinde seyrediyorum her gece
Bütün gökyüzünü
Siluetin canlanýyor her bir yýldýzda...

Anlayabiliyorum artýk
Parýl parýl parlayan gözlerinin týlsýmý bu
Avutuyor sensizliðimi
Avutsun ne çare
Ben geceye gark ettim yokluðunu...

Gözlerinden düþen
Her damlada sendeliyorum
Bir kor gibi yüreðine düþüyorum
Kara gözlerim yorgun
Sana biçare yüreðim...

Anladým kaybedince seni
Bir film þeridiydin gözlerimde
Eski ve siyah beyaz.
Seyrettim seni...

Mutlu bir son deðil
Acý bir aný olarak kaldýn yüreðimde...
Filmin adý bile var
‘Gözyaþýyým gözlerinin’
Saklanýyorum kirpiklerinde...

Býrak beni süzüleyim kirpiklerinden
Gözyaþý olarak yaþama tahammülüm kalmadý artýk...

Sosyal Medyada Paylaşın: