**çimen koksa sevdan**

yorgun parmaklarý düþer þimdi omuzlarýmdan…
bir hayat aðlar dizlerindeki yaralara…
salýncaklardan kalma…
öyle aþikar öyle sessiz yaralar…
yorgun parmaklarý düþer þimdi baðlamadan…
birazdan o isyaný çaðýrdýðým türkülerde susar…
yüzünde duru bir ölüm…
yüzünde çamurla sývanmýþ gülüþler…
hep bir yaný eksik kalmýþ aþklar yüzünden…
hüzün arýlarý tarafýndan þiþirilmiþ hasretler…
bir kent kurmuþlar solgun baharlarla süslü göðsüne…
yüzünde asla teslim olmayacak bir direniþin bayraklarý…
nümaiþe vermiþ kendini bir takým umutlar…
ellerinde ateþler…
yürüyorlar bir karýnca sýrtýndan daðlara…
yürüyorlar benden bana…
ömrünün en uzun yolu…
ve bir nar çiçeði ile uyanan baharda…
yemyeþil çimen kokuyor odam aþkýný içime koyduðum her uykuda…

daha önce tanýþmak isterdim seninle…
kader yazýlmadan hemen önce…
tanýþmadan önce Lübnanlý bir çocuðun narin ve oyunsu bedeni mermilerle…
savaþlarýn seviþmelerle susturulduðu bir yarým kürede…
insanlarýn birbirini öldürüp gömmeyi ve sonra unutmayý öðrendikleri günün sabahýnda…
daha önce tanýþmak isterdim seninle…
usulca derede yüzmeye çalýþan bir yapraðýn üzerinde…
öpüp salýncaklardan kalma yaralarýný…
sevmek ne demek insanlarý, ilk ben öðretmek isterdim dünyaya ve sana…
ve aþka susamayý þarapla yýkanmýþ gecelerin en arsýz yerinde…
birden seviþmek için uyanmayý…
öðretenin olmak isterdim…
öðrenirken acemi dudaklarýmla alevden yüzünde aþka ait mahrem kuytularý…
ellerimde ateþlerle…
bir hüznün sýrtýndan týrmanýp daðlara
sevgi sýnýrýnda bir mülteci olarak nefes almayý…
ömrümün en uzun yolu…
ve bir nar çiçeði ile uyanan bahar…
yemyeþil çimen kokuyor odam aþkýný içime koyduðum her uykuda…



Temmuz 2007-Bir-ikinTiLer-iLker
Sosyal Medyada Paylaşın: