Gitme bu kentten Bende yükselen tüm anýlar Bir yýkým emriyle toz duman olup Enkaz altýnda kalýyor
Sen gidince uykularýmda açan çiçekler Ayazda kalýp apansýz soluyor
Gitme bu kentten Gitme Sen ýraklaþtýðýn an Önce aðuya bulanýyor yüreðim Derken Karanlýðý sarmalayan iç sýzýlarýmla Bölük pörçük yýldýzlar içinde ay kayboluyor
Gitme bu kentten,dedim sana Gitme! Sen gidince gözyaþlarým Çimen dalgalarýnýn üstüne Kýraðý olup yaðýyor.
Gitme bu kentten Yokluðunda akrebin üstünde bir yelkovan Mezar yazýtlarý gibi Kaskatý ve suskun Hep yerinde sayýyor
Bak þimdi bir yürek Betona çakýlan çiviler örneði Mýhlandýðý yerde paslanýyor...
Necdet Arslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet ARSLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.