Ramazan Davulcusu

Ramazan davulcusu uyandýrdý,
Seni unutturan gecenin koynundan.
Bak yine aklýma düþtün!
Lirik þiirlerin terennümünü duyamadýn,
Sensiz ihtiyarladý kelimelerim.
Tenhalarda suskun gam heykelinin,
Gözlerindeki sevgi parýltýlarýndan,
Ruhuna akmadý yýldýzlar;
Ah bilseydin, yüreðim ne kadar sýzlar!

O taþ kalbinle beni anlayamadýn,
Bir kalemde silerim sandýn.
Ýhanet çeþmelerinden mi su içtin?
Damarlarýnda vefasýzlýk akýyordu;
O yüzden nankörlük sana yakýþýyordu.

Divitini sevda mürekkebine banmýþ,
Yüreðinin en latif sayfasýna yazmýþ;
Mahþere dek adýný sinesine kazmýþ,
Aþk þairinin deðerini bilemedin.
Hazinenin anahtarýný attýn kuyuya,
Kaybettin haritasýný, düþürdün suya.
Gururundan hataný bile göremedin,
Yýktýn dünyaný, cazibeni yitirdin;
Sýð düþüncelerinle sonumuzu getirdin.

Davulcu, ruhumu gafletten uyandýrdýn!
Gecenin en masum deminde kaldýrdýn,
Manilerle tefekküre daldýrdýn.
Susma orucunun sahurundayým,
Sevgili artýk gündemden düþtün!
Þimdi rahmet ayýnýn buhurundayým.

22.08.2010
Muhittin Alaca

Sosyal Medyada Paylaşın: