Sabah ezanlarýnda, aron muhabbetlerine erteliyorum ismini
Artýk gözyaþlarým gereksiz
Artýk anlamsýz cümlelerimin yeri,
yüzünün kuþluk vakti.
her neyse...
Sabaha yakýn büyütüyorum kuþlarý
Pencere soðukluðunda vuruyor yüzün,
Lâl bir esinti gibi.
Þavkýný kaybetmiþ bir yýldýzýn resmiydi sanki.
âb-ý dîdeden baþlýyor faslý bakýþlarýn
Sýmsýký sarýlýyorsun hüznümün kollarýna
Zülfün ateþ oluyor, zülfün tel tel..
Kimseler görmüyor seni,
Duymuyorlar Ýspanyol aðzý sabýrsýzlýklarýný
Kýsýk sesimle dokunuyorum en mahrem acizliðine
Kimseler görmüyor beni...
Gel içelim ruhumuzu doyuruncaya kadar
Yýkýlýp dökülsün tüm meyler, sürmeli gözlerinin altýnda
Olmaz hayallere adamayalým kendimizi
Gel âsu bakýþlarýndan bir kadehlik içelim
Bir kadehlik gözlerindeyim!
ne hikmetse, pürüzsüz özlemler biriktirmekteyim..
Sahi siz hiç adýnýza âþýk oldunuz mu?
Bebekliðinizi köþe baþlarýnda ninnilerle uyuttunuz mu?
Beni sormayýn sakýn!
Adým lâl
Adým der-i nihanlardan geçen kuru bir dal.
Sormayýn,
Bendeki gece, mor dolunaylý, uzak-yakýn hemhal.
Ve sen Linda
Aðzý bozuk akþamlarýmý kapatmadan,
Henüz mümkünlüðü varken sahipsizliðimin,
Tanrý büyüklüðünde aç kollarýný..
Býrak çalayým gözlerini,
Minicik ellerini,
Yaprak döken sineni..
Yoksa bu küstahlýk,
Kleptomani edecek insaný
Korkarým Linda
Çalamadýklarým hüznün koynunda
Ve kendimden bir kat daha
Yazarsa þayet yanaklarýndan geçmiþ gibi,
Umarsýz bir þair, ürkek sarýlýþýndaki titremelerini,
O gün yaðmalý yaðmurlar
O gün dip týrnak serpilmeliyim
Ve tüm yýldýzlarý yanýma alýp,
Yüz üstü ölmeliyim!