"lâl birikintisiydi bu geceler,
Aðzý bozuk sabahlardan dökülen bir çay demi kadar.."
Hepsi bir adreste toplanýyorlar Nevin
Hepsinin aðýzlarýndan dökülen cümle, hep ayný
"Allah kurtarsýn" ..
Senin kurtarýlmayý bekleyen cümlelerin var gibiydi Nevin
Senin göðsünde taþýdýðýn bir yapraklýk hüzün,
Orman edecekti onlarý.
Bilmem kaç kiþiye raðmen bir adam beklemekteydi seni
Bir adam, delirmiþ olmalýydý besbelli
Yazgýnda terlemeden bir yalnýzlýk çekiyorsun Nevin
Eyvah! Demezler mi dudaklarýn hep ayný þarkýyý söylediðinde?
Kuþku yok!
Senin yüzlerce insan arasýndan seçilen, viþne rengi dudaklarýnda kalýyor im
Çocukken sahip olduðun tüm bebeklerden belliydi âzâdeliðin
Belliydi çakýl taþlarý arasýndan eflatun olaný seçmen
Senin uçak özgürlüðünde gözlerin var gibiydi Nevin.
Ve hiç bir bulut engel deðildi, utancýmý yenebilmem için!
Pastel yüreðinden üvey sevdalýklar geçiyor Nevin
Hep karalamak istiyorum, duraksadýðýn caddelerde
Ki o caddeler þehrinden kalan son gizemin
Seni öptüðüm zaman, derin gamzelerinden bilirim..
Sürmeler mi çektin derdinin üzerine?
Geçer miydim sanýyorsun iflah olmaz gözlerinin üzerinden?
Annemden biliyorum kadýnlarýn en hüzünlü akþamlarýný
Annemden biliyorum, sevgisiz yaðan yaðmurlarda ýslanýlmayacaðýný
Þimdi dokunabilir miyim, havada aþk güncesi varken?
Ah Nevin..
Dokunamam, tüm bu caddeler senin
Dokunduðum an,
Bilirim, bulutlar küser ardýmdan
Bereketlenir hüzünlerim..
Sana münasip bir deniz biriktiriyorum Nevin
Maviliði koynundayken gecelerin,
Sen bilmezsin, ýþýltýsý da vardýr bu seslerin
Bu martý kokan sulardan geçmemiþsin henüz
Þimdi anlamazsýn dokunduðum sabahlarý
Þimdi görmezsin martý büyüttüðüm mavilikleri
Aldýrmazsýn, bilirim.
Uzak þehirlerden gelen bir dost gibisin
Bir selamlýk payý var beni dinlemelerinin...
Ah Nevin..
Ýkimizde ayný gün doðmuþuz seninle
Senin göbek baðýn atýlmýþ gecenin en tiz serinliðine
Benim ardýmdan aðlamýþ annem
Babam uzak kentlerin yorgunluðundan dönmüþ gibi, umarsýz kalmýþ
Senin yürek bekçilerin yokmuþ gibi aðlamýþsýn,
Hiç duyulmamýþ sesin
Ah Nevin..
Gökkuþaðýnýn altýnda bu kaçýncý terk ediliþin?
Biliyorum, bir gün kýz kulesi sabrýnda dönecek senin de adýmlarýn
Kýzýn gibi dokunacak þehirler sana
Baban gibi omzunda tüketeceksin yýllarýn derviþliliðini
Sen benim yalnýz kalabalýklýðým
Sen þair soyunmuþluðunda gelen arsýz ilham perisi
Oturduðum semtin adýný deðiþtirdim sen geldin geleli
Ben vazgeçmiþken yürümekten,
Adý Nevin sokaklarýmdan, hünerli bir kadýn gibiydin
Yürüdükçe engellendim!
Yüzünde kalan son saati,
"Allah’ýn adýyla" beklemekteyim...