Küf tutan Gül

Geldin
Ela benekli bordo kumaþýnda oynaþan gözlerinle.
Kýrmýzý bir gül çýktý niyetten
Sakladým
Kitabýn arasýnda kurur diye düþünmüþtüm
Küf tutmuþ
Hani þu bildiðin beyaz renkli küften
Kuruyan; dalý ve uçlarý
Ýçi hala yaþ hala canlý
Sanýrým kitap kurtlarý mesken tutmuþ
Bu gülle kuruyacaklarýný bilmeden...
Binalarýný örmeye baþlamýþlar bile


Týrnaklarýmda, soyduðumuz dalýn çýplaklýðýyla
Kurumuþ mumyamýz
Meyhanenin ortasýnda unutulmuþ
(Koca) bir gül tanesi
Tarlasýndan büyük
Bu sayfaya gelene kadar insanlar tutuþmuþ
Kimi yarýda kesmiþ serüvenini
Kimi yaþamayý seçmiþ
Ýçine girememiþ kimse bu kitabýn
Bilmemiþler kim ne saklýyor
Kuruyamamýþ gülümüz
Küf tutmuþ


Býrakýp gittiðin günlerdeki kadar saygýsý kalmamýþ
Yalnýzlýðýn
Bütün bordolar kurumuþ
En azýndan kahverengi bir ten olmuþ;
Kelebeðin ölü kanatlarýnda uçacak kadar

Omuzlarýndan düþerken küfler
Saçýnýn topuzuna yetiþemedi yapraðým
O; kuruydu
Bilmiyordu ki solmuþ bordo taneler içinden
Kýpkýrmýzý, diri bir kalp çýkacak
Küf tutan gül, ismini sayýklatacak



10 Aðustos 2010
Salý





Halime Erva KILIÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: