kirpiklerini düþürdüðün yerdeyim
dalgalar silmekte gözlerimi
güneþ yolcuyken daðlarýn sýrtýnda
Düden’in Akdeniz’e uçtuðu yerden
avuçlarýmda kýþlattýðým sevdayý
salkým salkým salacaðým rüzgarlara
deniz dalgaya durunca buralarda
bulut bulut aðacaðým daðlara
yumup gözlerimi bir vadide
sevdasýný kavalýna üfleyen
bir çobanýn türküsünü yükleyip damarlarýma
yýldýzlý bir geceyi de dikip baþýma
sarkýp sevda kuþlarýnýn kanadýndan
öpeceðim Akdeniz gözlerinden
velhasýl
simdi mevsim yaz
sýrýlsýklam aðustos tutar gözlerimi
denize nasýl bakýlýr ki sensiz
nasýl denilir demir al yelkenler fora
hangi alfabeyle yazýlýr acýlarýn güncesi
bak hele
-külleri çoðaldýkça söner de ateþ-
tuz doluyor ceplerime
derdine düþtüm
ölüyorum sensizlikte
dayadým aðzýmý yosunlara
solungaçlarýmý ýsýrmaktayým
rekabetim ihanetim öfkem
sabrýmý çatlattým güneþte
gün sensizliðime döndü
maðdurunum
gözlerini Akdeniz’e çizdirip
kaderini daðlara yazdýran kadýn
rüzgarýn atýný çalýp elinden
iyotlu bir öpücük býrakýp dudaklarýma
sevdaný unutup gittin
var git de
demediler mi sana
aþk aðustosta bile üþür buralarda
10/ 08 /2010 / Antalya
Sýtký ÖZKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.